Met het einde van het seizoen (shoutout naar sfeerspons Rutte) al in zicht en een gedeelde 1ste plaats kunnen we onszelf toch enigszins herbstmeister noemen. De eenzame eerste plaats lag binnen handbereik, maar de Jonkheren zouden de Jonkheren niet zijn als we deze aangereikte mogelijkheid niet professioneel om zeep hielpen.
Antibarbari; een club zonder kantine en dadelijk zonder voetbal, wat is dat voor armoede? Neem eens een voorbeeld aan het o-zo chique VOC, waar “beleefde, normale, niet-zeurende” welgestelden voetballen op een paleis van een complex. De Jonkheren mochten op audiëntie komen bij de vorstelijke, echter begon de reis al enigszins verontrustend toen de routeplanners werden geopend. De afstand loog er niet om, van Rotterdam naar Parijs. Het peloton stapte vol goede moed in de pedalen, om vervolgens na een onsamenhangende wedstrijdbespreking van de coach de verkeerde afslag te nemen. Zonder technische (zuip)bespreking op de vooravond van een kraker was het toch allemaal wat onwennig.
Zoals gewoonlijk kwamen enkele Jonkheren te laat binnen druipen, en werd er wederom een gevarieerde selectie aan smoesjes uit de hoge hoed getoverd. De inmiddels redelijk verzuurde beentjes werden losgeschut en vol goede moed zouden we de 3 punten over de streep trekken. Binnen no-time stonden we met slecht voetbal 0-1 voor door een belachelijk slechte vrije trap van Riqui. De keeper schrok zo van de abominabele trap van onze rossige aanvoerder dat hij besloot de bal zelf het zijnet in te sturen. Wat hierna gebeurde willen we het eigenlijk niet meer over hebben. We schuiven het gewoon af op het veld, gezeur van de tegenstander en de scheids. Na een terechte gelijkmaker van VOC begon de misère; Bob de Vlagger, onze beste man van het de veld, stak zijn vlag fier de lucht in maar het mocht niet baten. De scheids besloot dit vakkundig te negeren waarna Bob de scheids haarfijn uitlegde waar hij de vlag op dat moment het liefst wou deponeren.
Vervolgens beging De Krul een overtreding van buitencategorie en mocht hij met een rode plak het veld verlaten. Een positieve noot; De Jonkheren zijn herbstmeister van het Zaag klassement #lekkerschoppenopdezondag. Top prestatie voor de doorgaans beschaafde Jonkheren. Harry de Hengst besloot nog even zijn fabuleuze kwaliteiten te laten tonen door de 2-2 met 10 man binnen te vlammen na een werelds hakje van Backbone, maar de hoop was van korte duur. In de Tweede helft besloot de scheids namelijk, om andermaal de wedstrijd de nek om te draaien. De noppen van de vorstelijke gloeide nog na op P.Itcher’s rug, maar de scheids keek helaas “de andere kant op”. De scheids verklaarde zijn beslissing met de volgende quote: “dit is topniveau met topspelers”. Alhoewel de Jonkheren zich hier volledig in kunnen vinden, kon de scheids helaas het topniveau niet bijbenen. De laatste stuiptrekkingen van de Jonkheren leverde helaas geen resultaat meer op. Voor het eerst werd er dan toch echt verloren, om vervolgens de schoenen maar weer (tijdelijk) aan de wilgen te hangen. Bij deze sluiten we de zomer/herfstcompetitie weer af, om ons aan ons individuele programma te wijden. Tabatha tot je er bij neer valt afgewisseld met kikkersprongen. Uiteraard zal er veel gezopen moeten worden, want ook de prestaties in de derde helft verliezen gestaag hun niveau.
één ding is zeker; we zijn nog steeds dé titelkandidaat en na een kort intermezzo komen we sterker terug.
De groeten
